Zgodnie z obietnicą dzisiejszy wpis będzie o znanych kobietach, które również dostrzegają problemy dyskryminacji mężczyzn, o których piszę na blogu. Oczywiście będą to tylko przykłady, takich kobiet jest dużo więcej. Tak czy inaczej zaczynamy:
Cassie Jaye – Amerykańska aktorka i producentka filmów. Najbardziej znana z nakręcenia filmu “The Red Pill”, czyli filmu dokumentalnego o Men’s Rights Movement i w ogóle o tematyce dyskryminacji mężczyzn, gdzie poruszone zostały takie problemy jak: męskie samobójstwa, bezdomność, męskie ofiary wojen, nikłe prawa reprodukcyjne mężczyzn, wrabianie w ojcostwo, dyskryminowanie ojców w sądach, lekceważenie męskich ofiar przemocy domowej i gwałtu, fałszywe oskarżenia o gwałt czy przemoc, wyższe wyroki dla mężczyzn za to samo przestępstwo, wypadki śmiertelne w pracy, lekceważenie męskich problemów w mediach, mizoandria.
Co ciekawe Cassie Jaye jest….. byłą feministką. Jadąc na spotkanie z działaczami MRA była w stosunku do nich bardzo uprzedzona, sądziła że spotka grupę mizoginów, nienawidzących kobiet, tymczasem poznała normalnych ludzi, przedstawiających realne problemy. Postanowiła więc nakręcić film, tak właśnie powstał “The Red Pill movie”, a w nim wywiady zarówno z działaczami MRA, feministkami, jak i kobietami w kręgach MRA. To w jaki sposób Cassie została potratowana przez środowiska feministyczne (krytykowanie jej za pochylenie się nad prawami mężczyzn, bojkotowanie jej filmu itd.) skłoniło ją do odrzucenia feminizmu, zdała sobie sprawę, że feminizm w żadnym razie nie oznacza żadnego “równouprawnienia”. Więcej o filmie i jego autorce: http://theredpillmovie.com/
Erin Pizzey – Brytyjska specjalistka w dziedzinie przemocy domowej. Kobieta, która założyła pierwsze na świecie schronisko dla kobiet doświadczających przemocy domowej w w Chiswick (okolice Londynu) w 1971 r. Jednak z racji tego, że Pizzey opisywała również problem występowania tzw. przemocy wzajemnej oraz przemocy kobiet wobec mężczyzn, a nawet postanowiła założyć taki sam ośrodek dla męskich ofiar została całkowicie zbojkotowana przez środowiska feministyczne. Nie tylko odebrano jej głos w organizacjach “kobiecych” (czyt. feministycznych) ale także zaczęła dostawać listy z pogróżkami, w tym grożenie jej śmiercią. Tak, że musiała na wiele lat wyjechać z kraju. Dziś wspiera ruchy MRA w walce z mitami na temat przemocy domowej. Polecam poniższy wywiad z tą panią:
https://honest-ribbon.org/domestic-violence-law/refuting-40-years-of-lies-about-domestic-violence/
Karen Straughan – Pochodząca z Kanady żeńska działaczka MRA. Zasłynęła serią błyskotliwych filmów na swoim kanale na YouTube gdzie brawurowo punktuje feminizm, hipokryzję mainstreamowych mediów itd. Filmy te cieszą się niesamowitą popularnością wśród internautów. Prywatnie działa również w Canadian Association for Equality (gdzie jest jedną z czołowych postaci) oraz wraz z innymi kobietami popierającymi walkę o prawa mężczyzn tworzy ekipę zwaną Honey Badger Brigade, poniżej pełny skład tej grupy:
http://honeybadgerbrigade.com/the-team/
Janice Fiamengo – Kolejna pani z Kanady. Deklarująca się jako antyfeministka i aktywistka na rzecz praw mężczyzn. Wykładowczymi Uniwersytetu w Ottawie. Porusza tematy dyskryminacji mężczyzn, gynocentryzmu, feminizmu itd. Gorąco polecam jej prezentacje, wykłady itd., wszystko można znaleźć na YT.
Bettina Arndt – Popularna seksuolożka i terapeutka z Australii, znana z krytyki antymęskiej kultury w Australii i rozpowszechniania mitów na temat płci i przemocy.
Obie powyższe panie (Janice Fiamengo i Bettinę Arndt) można zobaczyć głównie na kanale YT: Studio Brule.
Deepika Bhardwaj – indyjska dziennikarka i producentka filmów dokumentalnych walcząca z prawną dyskryminacją mężczyzn w Indiach. Przede wszystkim z wykorzystywaniem 498A IPC, czyli prawie mającym chronić kobiety przez tzw. zabójstwami posagowi, które jednak zostało tak skonstruowane, że wystarczy samo oskarżenie aby mężczyzna trafił do aresztu z całą swoją rodziną (nawet dziećmi) i stanął przed wieloletnią batalią sądową. W ten sposób kobiety bardzo często wykorzystują fałszywe oskarżenia przy sprawach rozwodowych, co zaskutkowało ogromną liczbą niesłusznych aresztowań, samobójstw, przejmowania majątków na drodze szantażu itd. Dzięki nagłośnieniu sprawy przez indyjskie ruchy na rzecz praw mężczyzn jak i samą Deepikę Bhardwaj Sąd Najwyższy tego kraju zakazał zamykania w areszcie bez dowodu przy wniesieniu skargi przez żonę w 2014 r.
Jednak fałszywe oskarżenia i szantaże nadal są wykorzystywane na masową skalę. Na temat tej tematyki Bhardwaj nakręciła film dokumentalny o nazwie: Martyrs of Marriage. Poza tym pani Bharwaj porusza również inne kwestie dyskryminacji mężczyzn w Indiach, jak to, że mężczyzna nie może zostać uznany ofiarą przemocy domowej, nie może zostać uznany ofiarą gwałtu, czy powszechność fałszywych oskarżeń o gwałt w stronę mężczyzn. Więcej o tej kobiecie:
http://www.thenewsminute.com/lives/489
Dr Tara Palmatier – Terapeutka z Teksasu specjalizująca się w pomaganiu mężczyznom padającymi ofiarą toksycznych kobiet, psychopatek, kobiet z borderline, narcystycznym zaburzeniem osobowości itd. Prowadzi również stronę Shrink4men, poruszającą tematykę fałszywych stereotypów dotyczących płci i przemocy.
Esther Vilar – Niemiecka pisarka, najbardziej znana z napisania bestsellera “The Manipulated Man”, książki opisującej w jaki sposób kobiety manipulują mężczyznami. Za to stała się delikatnie mówiąc nielubiana przez feministki z całego świata. Została pobita przez cztery feministki w bibliotece w Monachium, na oknach jej domu malowano trupie czaszki, feministki zniszczyły biuro jej wydawnictwa w Norwegii. Vilar została zmuszona do przeprowadzki z Niemiec do Szwajcarii, a potem do Hiszpanii, w obu krajach również nie miała spokoju. W Wielkiej Brytanii organizowano nawet manifestacie przeciwko wydania jej książki. Wywiad z Esther Vilar i jej historia: http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,15410791,Esther_Vilar__To_my_wyzyskujemy_mezczyzn.html
Christina Hoff Sommers – Amerykanka znana z krytyki współczesnego feminizmu za “irracjonalną wrogość wobec mężczyzn” i “niezdolność przyjęcia możliwości, iż płcie są równe, lecz inne”. Jednocześnie sama nazywa się siebie przewrotnie “factual feminist”, czyli “prawdziwa feministka”. W swojej działalności obala popularne feministyczne mity takie jak “wage gap”, “rape culture”, obnaża feministyczne manipulacje jak zawyżanie statystyk gwałtów, krytykuje także m. in. feministyczną “wojnę przeciwko chłopcom”. Swoje poglądy wyraża m. in. w książkach: “Who Stole Feminism?” czy „The War Against Boys: How Misguided Feminism Is Harming Our Young Men”.
Christine Damon – Kobieta z USA, działająca na rzecz podniesienia świadomości społecznej w sprawie fałszywych oskarżeń o gwałt, była feministka. Odrzuciła feminizm…… po 30 latach, orientując się że nie oznacza on żadnego równouprawnienia. A wszystko za sprawą tego, że jej partner został fałszywie oskarżony o gwałt i został niesłusznie zamknięty w areszcie przez jeden z bzdurnych feministycznych programów realizowanych przez amerykańską policję, a feministki pokazały, że mają gdzieś niszczenie niewinnych ludzi. Jej historia: https://www.avoiceformen.com/feminism/why-yet-another-liberal-progressive-woman-abandons-feminism/
Sabina Gatti – No i w końcu kobieta z Polski. Pani Sabina jest tłumaczką, interesującą się również psychologią od ponad 20 lat. Mając duży zasób wiedzy oraz znając różne języki: angielski, włoski, szwedzki działa na rzecz obalania fałszywych stereotypów dotyczących płci i przemocy, przełamywania tabu przemocy kobiet wobec mężczyzn i dzieci itd. Polecam jej błoga: http://sabinagatti.blogspot.com/
Na koniec chciałem również gorąco podziękować założycielce strony Antyfeministyczna, która wspomogła mnie w promocji bloga, a zwłaszcza jego fanpage’a w początkowym jego okresie. Dziękuję.